Nie było nic wyjątkowego w jego życiu, począwszy od dzieciństwa aż do momentu rozpoczęcia pracy w aptece, był zwyczajnym obywatelem Stanów Zjednoczonych. Jego rodzice stanowili przeciętną parę i byli przeciętnymi opiekunami. Przeciętnie żył, zmagał się z przeciętnymi problemami.

W tej szarej rutynie potrafił znaleźć rytm, choć zawsze czuł, że czegoś mu brakuje. Nie posiadał większych ambicji, nie mógł też wskazać konkretnego celu do jakiego chciałby dążyć. Nawet studia, a później praca w aptece okazały się jedynie bezpieczną decyzją, taką którą podejmuje się gdy nie wiemy co zrobić ze swoją przyszłością, a jednak musimy o sobie decydować.

Przełomowym momentem, jak mu się wydawało, było poznanie jego narzeczonej. Joy, której imię dokładnie opisywało czym ta dziewczyna była dla świata, stanowiła punkt zwrotny w życiu Malcolma. Gdzieś tam, pomiędzy pocałunkami i bezsennymi nocami, odnalazł swoje miejsce. Zaczął żyć i znajdować w tym życiu jakiś sens.

Ostateczną próbą, którą wciąż przechodzi, i jak się wydaje, chyba radzi sobie z rozumieniem jej coraz lepiej, był wrzesień, ten miesiąc kiedy to wszystko się zaczęło. Słyszał pogłoski o narkotykach, które szybko przeszły w informacje o wirusie.

Widział jak jego miasto powoli ogarnia chaos, jak cały świat trafia szlag. Do końca został w Buffalo, pracując w aptece, która szybko stała się ulubionym miejscem wszystkich potrzebujących – niestety ludzie praktycznie w całości rozgrabili wszystko co mogli, niejednokrotnie używając przy tym przemocy. Buffalo wymknęło się spod kontroli, a władze miasta z pomocą wojska zaczęły robić czystki.

Szybko okazało się, że w przeciągu kilku godzin z wszystkiego co znał nie zostało nic. Gorączkowo zebrał co mógł z apteki, a nie mogąc odnaleźć swojej narzeczonej ze względu na panujące zamieszanie, zmuszony był opuścić Buffalo pod groźbą śmierci. Wrócił tam później, ale nie zastał nikogo, jedynie ciała i rumowisko.

Spadł śnieg, zima przyszła wyjątkowo szybko. Hopkins błąkał się jakiś czas, stając się zwykłym szabrownikiem, używając raczej zręczności i czujności, aniżeli siły. Zdobył potrzebne ubrania, aby zimno go nie zabiło, wciąż miał rzeczy, które mogły go uratować. Nie było tylko dokąd wracać. Nie było Joy, która po prostu przepadła. Opuścił więc Buffalo, a poza jego granicami trafił na grupę Marines, która jak się okazało zmierzała do Breckenridge. Malcolm, pchany nadzieją, że właśnie tam odnajdzie narzeczoną, zgodził się na podróż.