Morris Longo urodził się w Denver w stanie Kolorado. Jego ojciec prowadził w mieście wraz z przyjacielem warsztat stolarski, matka zaś odkąd pamięta zajmowała się domem. Zmarła z powodu tętniaka mózgu, gdy Morris miał 14 lat, ojciec natomiast chorował na cukrzycę i zaczął mieć poważne problemy z nerkami po tym, jak Morris osiągnął pełnoletniość. Jego stan stale się pogarszał, konieczne były dializy, w szpitalu zaczęto go namawiać na przeszczep. Jego śmierć zmusiła Morrisa do przerwania studiów na Art Institiute of Colorado (studiował Renowacje Dzieł Sztuki i jako specjalizacje obrał sobie konserwacje mebli) i zajęciu się pracownią stolarską, odziedziczoną po rodzicielu. Na uczelni poznał Charlotte — swoją życiową partnerkę. Ona również nie ukończyła nauki — powodem była ciąża i to jak ciężko 22letnia wtedy kobieta ją znosiła. Morris świetnie sobie radził finansowo, bez problemu utrzymując siebie i partnerkę.

Stolarnie połączył z pracownią wklęsłodruku, gdzie mógł się realizować artystycznie. W tym przedsięwzięciu dopomógł mu jeden z profesorów z uczelni, na której studiował i z którym zdążył się mocno zaprzyjaźnić. Wkrótce po tym, jak na świat przyszedł jego syn Dustin, Charlotte popadła w depresje. Zaczęła coraz częściej sięgać po alkohol, który mieszała z lekami psychotropowymi. W spokojnym dotąd domu Morrisa zaczęło dochodzić do przemocy fizycznej (blizny, które Morris ma na twarzy są "pamiątką" tamtych trudnych dni). W trosce o przyszłość syna mężczyzna ograniczył kontakty Charlotte z Dustinem. Przez cały ten czas był mocno wspierany przez teścia.

Charlotte zdecydowała się na leczenie w ośrodku zamkniętym i początkowo Morris regularnie odwiedzał dawną kochankę, jednak pogłębiająca się

choroba psychiczna ograniczyła i utrudniła ich kontakt, aż w końcu Morris poddał się (o co ma do dziś do siebie żal) i skupił na wychowywaniu syna. Po wybuchu zarazy mężczyzna ukrywał się w dolnych partiach swojego mieszkania wraz z Dustinem.

Pewnego dnia udał się na poszukiwania jakiegoś pożywienia, leków i ewentualnie innych przydatnych w zaistniałej sytuacji rzeczy, ale bojąc się o bezpieczeństwo Dustina, zostawił go zamkniętego w piwnicy. Chłopiec coraz bardziej znudzony przesiadywaniem całymi dniami w jednym pomieszczeniu, podczas nieobecności rodziciela, wyszedł na zewnątrz. Nie oddalał się zbytnio od domu, ale mimo to został zaatakowany i ugryziony (przez trupa). Wyswobodził się, lecz w ranę wdała się infekcja. Nie przyznał się przed Morrisem, ale mężczyzna zauważył, że dziecko staje się coraz bardziej osowiałe, markotne i blade.

Po kilku dniach doszło do przemiany (w między czasie Morris zauważył jątrzącą się ranę i domyślił prawdy). Uciekł zostawiając przeobrażonego syna pod fundamentami domu.Morris kompletnie się załamał, myśląc nawet o samobójstwie. Spotkał mężczyznę, który podobnie jak on w wyniku tragedii spowodowanej zaistniałą sytuacją pandemiczną stracił rodzinę. To ich do siebie emocjonalnie bardzo zbliżyło. Usiłując uciec od bolesnych wspomnień, mężczyźni opuścili wspólnie Denver, kierując się na zachód. W połowie drogi towarzysz Morrisa został zaatakowany przez niedźwiedzia i rozszarpany na jego oczach.

Morris coraz gorzej radzi sobie z osaczającą go samotnością. Liczy na to, że uda mu się znaleźć jakieś bezpieczne schronienie oraz ludzi, z którymi będzie mógł koegzystować.