Urodzony i wychowany w Denver w stanie Kolorado jako syn architekta i nauczycielki literatury. Najstarszy z trójki braci, ulubieniec starszej siostry. Uczeń przeciętny, zainteresowany bardziej sportem niż nauką, zawsze otoczony wianuszkiem znajomych. Przepuszczany z klasy do klasy niezależnie od szkolnych wyników, przepchnięty przez cały system edukacji z powodu osiągnięć na boisku. Początkowa miłość do hokeja bardzo szybko została urwana na rzecz burzliwego romansu z futbolem amerykańskim, któremu pozostał wierny nawet po skończeniu szkoły średniej.

Do dalszej nauki niemal siłą zmuszony przez swojego ówczesnego trenera, niechcącego przepuścić okazji, by móc zwerbować go do jednej z akademickich drużyn w roli obrońcy. McCreery w Srebrnych Kłach dał się poznać jako podstępna, agresywna łajza i wierny przydupas kapitana drużyny. Był dzieckiem tysiąca znajomości i sporo rzeczy uchodziło mu płazem, dając fałszywe poczucie bezkarności. Jakim cudem nie wyleciał z Kłów, gdy faulował innych częściej, niż cała jego drużyna razem wzięta prała swoje stroje — można się tylko domyślać. Nawet posadę nauczyciela załatwiła mu matka. Na całe szczęście w innej szkole niż sama pracowała, bo w przeciwnym wypadku osiwiałaby przedwcześnie.

Rascal nie widział większej różnicy między pracą z uczniami a uczęszczaniem do szkoły samemu. Całe dnie upływały mu na faworyzowaniu ulubieńców, doprowadzaniu do szewskiej pasji co surowszych profesorów swoim podejściem lekkoducha, popalaniu skonfiskowanych papierosów razem z woźnym w jego kanciapie czy robieniu szczenięcych oczu do nauczycielki biologii, gdziekolwiek się biedna zjawiła. W oczach reszty ciała pedagogicznego miał jedną, niekwestionowaną zaletę — zawsze był pierwszy do zgłoszenia się jako opiekun na szkolnych wycieczkach, odciążając tym samym resztę.

Tak samo było zresztą tuż przed zawaleniem się świata, który dobrze znali. Wyjazd w góry miał być przede wszystkim czymś, co odciągnie myśli uczniów od coraz częściej napływających ze świata niepokojących informacji. Ogłoszenie ogólnoświatowej pandemii spadło na nich nagle w samym środku wycieczki w ośrodku wczasowym Grandview w Breckenridge. Pierwsze spotkanie z zombie znacznie przerzedziło ich szeregi, a Rascal przyjął za punkt honoru utrzymać przy życiu pozostałą grupę dzieciaków i znaleźć sposób, by oddać ich rodzicom. Zawsze szedł na łatwiznę, więc i tym razem postąpił podobnie. Wraz z niedobitkami uczniów zabunkrował się w tymczasowym schronieniu, wykorzystując słabość innych ocalałych do pomocy dzieciom i niechęć ich skrzywdzenia, by za pomocą szczeniaków wabić niczego nieświadome ofiary w pułapki i tym samym zdobywać niezbędne do przeżycia zapasy.