Do 9. roku życia przebywała w sierocińcu w Newton, lata życia 10-15 spędziła w rodzinie zastępczej (otrzymując prawnie nazwisko Whittington) w Tallahassee, FL.

Po współudziale w zbrojnym napadzie na taksówkarza w wieku 14 l. skierowana do placówki wychowawczej, z której uciekła wraz z poznanymi tam młodymi wychowankami (w tym – ze swym "chłopakiem").

Po okradzeniu dwojga podróżnych w Arkansas szczeniaki uzyskały pieniądze na zakup biletów na dalekobieżne autobusy, bo postanowili się rozdzielić po usłyszeniu komunikatu o nich, nadawanego przez policję i Runaway-Kid-Alert. Rozdzielili się, z planem spotkania ponownie w Las Vegas.

12 września Rae wsiadła do kursowego nocnego greyhounda linii Kansas City – Las Vegas. Kiedy autokar zatrzymał się po drodze na stacji benzynowej przed Bayers, Colorado – obudziła się już w rzeczywistości o wiele gorszej, niż pościg służb za nieletnimi przestępcami... Tu, w Bayers, jej podróż skończyła się tak samo, jak podróż wszystkich innych. Niektórych nawet życiowa podróż. Dramatyczne, pełne niepojętej brutalności sceny wypędziły znajdującą się w oczywistym szoku nastolatkę poza szosę, i w ten sposób, od 13 września, wędrowała na zachód (omijając Denver południowymi przedmieściami).

Po drodze najpierw jadła swoje zapasy chipsów, ale wystarczyły z biedą na dwa dni. Potem mogła liczyć tylko na splądrowane stacje benzynowe. Spała w porzuconych autach, domkach turystycznych, raz na drzewie, innym razem na dachu jakiejś hurtowni. Dziesięć dni wędrówki w ciągłym strachu, czujności, głodzie, zimnie i pragnieniu, i w szoku przechodzącym w przerażające pogodzenie się z końcem świata.